Het is heerlijk weer hier, niet te warm. De mensen vinden het, geloof ik, koud. Wat een massa's mensen lopen hier trouwens. Hoe kan ik Sophie hier nou ooit vinden? Misschien is ze allang alweer weg. Oh kijk, een soort kermisachtig gebiedje. Draaimolens en zo. Hier is het wat minder druk. De meesten gaan toch voor de spectaculaire attracties. Hier lopen ook meer kleinere kinderen. Gaan ook niet zo snel op je tenen staan.
"Robbie, ben jij dat? Je bent het echt!", Sophie heeft mij gevonden. Dat is handig, we knuffelen even lekker. "Goh Robbie, hoe ben je hier binnen gekomen? Volgens mij mogen er helemaal geen honden in? Ben je naar binnen gevlogen op het tapijt?" Ik knik ja. Ze kijkt om zich heen als een klein kind in een snoepwinkel. Dan ziet ze een enorme theekop. "Kom op Rob, daar gaan we samen in. Leuk!"
Ach, zo lang er geen thee in zit vind ik het best. Ik sjok achter haar aan. Ze spreekt iemand aan en geeft haar camera aan deze wildvreemde vrouw. Sophie wil graag met en zonder mij op de foto. Ik kijk even indringend naar de vrouw, die gaat er dus echt niet met die camera vandoor. We nemen plaats in de theekop. Dan gaan we allemaal rondjes draaien. Snap de lol er niet van, maar het zal wel. Soof gaat nog even zonder mij op de foto. Ze durft alleen de foto's zonder mij op haar blog te zetten. Ze is lief, maar wel een beetje een scheitertje. Alsof Disney je blog uit de lucht gaat halen omdat er, weliswaar illegaal, een hond op staat. Ik ben blij dat we uit die theekop kunnen. Maar Sophie draait alweer om haar as om een volgende attractie te vinden. "Oh, wat en leuk autootje. Kom mee Rob!" Ik hobbel maar weer achter haar aan. 
Voor we instappen krijgen we weer hetzelfde camera ritueel. Grappig hoe ze in dat autootje gaat zitten, net als in Australië zit het stuur hier aan de 'verkeerde' kant. Nou autorijden, dat ambieer ik niet maar ik ga toch maar achter het stuur zitten. De foto's zijn weer zo gemaakt en we gaan weer even lekker wandelen. Iedereen loopt met een lach rond in deze sprookjesachtige wereld. Jammer dat Sophie hier maar een dagje door kan brengen. Ze moet al bijna weer naar huis. Niet aan denken. Ze ziet een prachtig kasteel, of paleis, hoe noem je het en wil weer op de foto. Ik stop ook maar eens even met vertellen want ik heb er honger van gekregen.
"Robbie, ben jij dat? Je bent het echt!", Sophie heeft mij gevonden. Dat is handig, we knuffelen even lekker. "Goh Robbie, hoe ben je hier binnen gekomen? Volgens mij mogen er helemaal geen honden in? Ben je naar binnen gevlogen op het tapijt?" Ik knik ja. Ze kijkt om zich heen als een klein kind in een snoepwinkel. Dan ziet ze een enorme theekop. "Kom op Rob, daar gaan we samen in. Leuk!"
Ach, zo lang er geen thee in zit vind ik het best. Ik sjok achter haar aan. Ze spreekt iemand aan en geeft haar camera aan deze wildvreemde vrouw. Sophie wil graag met en zonder mij op de foto. Ik kijk even indringend naar de vrouw, die gaat er dus echt niet met die camera vandoor. We nemen plaats in de theekop. Dan gaan we allemaal rondjes draaien. Snap de lol er niet van, maar het zal wel. Soof gaat nog even zonder mij op de foto. Ze durft alleen de foto's zonder mij op haar blog te zetten. Ze is lief, maar wel een beetje een scheitertje. Alsof Disney je blog uit de lucht gaat halen omdat er, weliswaar illegaal, een hond op staat. Ik ben blij dat we uit die theekop kunnen. Maar Sophie draait alweer om haar as om een volgende attractie te vinden. "Oh, wat en leuk autootje. Kom mee Rob!" Ik hobbel maar weer achter haar aan. 
Voor we instappen krijgen we weer hetzelfde camera ritueel. Grappig hoe ze in dat autootje gaat zitten, net als in Australië zit het stuur hier aan de 'verkeerde' kant. Nou autorijden, dat ambieer ik niet maar ik ga toch maar achter het stuur zitten. De foto's zijn weer zo gemaakt en we gaan weer even lekker wandelen. Iedereen loopt met een lach rond in deze sprookjesachtige wereld. Jammer dat Sophie hier maar een dagje door kan brengen. Ze moet al bijna weer naar huis. Niet aan denken. Ze ziet een prachtig kasteel, of paleis, hoe noem je het en wil weer op de foto. Ik stop ook maar eens even met vertellen want ik heb er honger van gekregen.
No comments:
Post a Comment